معنی آیینه افروز در لغت نامه دهخدا

آینه افروز. آینه زدای. صیقل. آنکه آینه روشن کند. روشن گر. صاقل. صقّال

معنی آیینه افروز - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(نَ / نِ اَ)

عمل آینه افروز. روشن گری

(رَ نَنْ دَ / دِ)

آینه افروز

(رَ)

مجلی. (حبیش تفلیسی). صیقل. آینه زدای. آنکه آینه روشن کند. روشن گر. صاقل. صقّال

(یِ نَ / نِ اَ)

عمل آینه افروز. روشن گری

عمل آیینه افروز روشنگری

آنکه آیینه روشن کند روشنگر صیقل آینه افروز

آنکه آیینه روشن کند روشنگر صیقل آینه افروز

آیینه افروزی